Negen maanden ben ik ondertussen in Ayacucho, de tijd vliegt! En het begint af te korten want in mei vertrek ik naar huis. Ik ga het zeer jammer vinden als het einde nabij is, het is een geweldige ervaring! Maar goed, ook de komende maanden zijn er zijn nog veel dingen te doen!
Naast het gebruikelijke werk met de patiënten, organiseren Ellen en ik op 21 februari een benefietfeest om geld in te zamelen en wat meer naamsbekendheid te geven aan Wasi Esperanza. We hebben sponsors gezocht en 4 bands uitgenodigd die graag met ons willen samenwerken. Daarnaast zullen we ook van de gelegenheid gebruik maken om juwelen te verkopen. Ter promotie zijn we op een lokale televisiezender van Ayacucho geweest om te vertellen over het werk van Wasi Esperanza en reclame te maken voor het feest. In het begin waren we een beetje nerveus, maar daarna waren we heel overtuigend! Bovendien heeft dezelfde zender voorgesteld om een kleine documentaire in het centrum te maken waarmee we de kijkers bewust willen maken.
Tijdens mijn periode in Ayacucho heb ik veel geleerd, zowel van de collega’s als van de patiënten. Elke dag voel ik me meer geïntegreerd, ook al is het leven hier heel anders dan in Spanje.
Ondanks het vele gerealiseerde werk zijn er nog steeds veel behoeften in dit arme deel van Peru. Dus moeten we blijven werken en andere vrijwilligers stimuleren om ons team te komen versterken!
