2 maanden geleden vertrok vrijwillgster Karen Bruggeman naar Ayacucho. Een verslagje van haar eerste maanden...
“In mijn eerste twee maanden in Ayacucho heb ik al veel meegemaakt; er gebeurt in Wasi Esperanza elke week wel iets. In mijn eerste week waren het opendeurdagen en we kregen veel meer volk over de vloer dan vorig jaar. In 2015 waren zo’n 25 mensen komen kijken, dit jaar meer dan honderd! Sensibiliseren gaat dus beter en beter. De week van 10 oktober was het de week van de personen met een handicap, een hele belangrijke week voor ons dus! We moesten ons dan ook goed voorbereiden. Voor de Tarde de Talentos (talentenshow) op donderdag gingen we met het centrum dansen. De mama’s e
n de kindjes hadden samen een dans en het personeel ging Saya dansen. Saya is een dans van Ayacucho met heel korte rokjes die je zo hoog mogelijk moet laten zwieren. We hebben hier drie dagen per week, vier weken lang voor geoefend. Het was een ingewikkelde choreografie waarmee je veel van plaats moest veranderen. Zo’n talentenshow wordt hier in Peru zeer serieus genomen, dus hebben we veel geoefend. Op de dag zelf werden we helemaal omgetoverd tot Peruaanse Saya-danseressen. Strakke ingevlochten vlechten met gekleurde lintjes, een hele hoop make-up en natuurlijk de mooie pakjes. Toen het moment eindelijk aanbrak, waren we allemaal wel zenuwachtig. De dans zelf ging goed, buiten het feit dat we allemaal moesten opletten om niet uit te schuiven. De vloer was namelijk veel te glad om te dansen. Maar het was ons gelukt!
De talentenshow was niet het enige dat er die week gebeurde. Met het centrum namen we op maandag deel aan het Demonstracion Deporte. In de voormiddag gingen we met verschillende kinderen naar het sportcentrum om het daar op te nemen tegen andere kinderen en personen met een handicap. We hebben een match voetbal gespeeld tegen kinderen van een buitengewone school. Wij zijn gewonnen! In onze ploeg zat een jongen die toch wel heel goed voetbal speelde. Er waren ook andere sporten zoals voetbal voor blinden, basketbal, voetbal voor dove mensen…
Op zondag was er een defilé om de week af te sluiten. We kwamen samen met alle organisaties voor personen met een handicap en mochten rond het plein in het centrum wandelen. Het gebeurt hier in Ayacucho trouwens geregeld dat je mensen in een stoet ziet lopen, meestal voor een verjaardag of viering van een heilige. Maar die zondag was het dus aan ons om rond het plein te wandelen. Met een mis en een middagmaal hebben we de week van de personen met een handicap afgesloten. Voor mij was dit een heel leuk initiatief en mag dit wel meerdere weken gebeuren. In België zijn er heel veel activiteiten en mogelijkheden voor kinderen met een beperking. Hier is dat veel minder en er zit al een serieuze organisatie achter om zoiets te kunnen doen. Wat bij ons vanzelfsprekend is, is hier in Ayacucho toch niet zo gemakkelijk wat personen met een handicap betreft. Maar daarvoor is het centrum hier! Stap voor stap komen er meer mogelijkheden en sensibiliseren we meer mensen. Deze week was alvast een goed begin!”