Lotte Eilers is kinesitherapeut (spec. Pediatrie). In februari 2023 vliegt zij “vanuit” Turnhout naar Ayacucho (Peru)

Recent is men bij Wasi Esperanza gestart met Semi Virtuele Therapie (SVP). Wat? Volgende getuigenis van Alejandra verduidelijkt deze nieuwe manier van werken.

Op 10 juni hielden we een uitstap voor alle ouders, kinderen en medewerkers van Wasi Esperanza, het was een dag met veel spelletjes waarbij de ouders met elkaar in contact kwamen en de kinderen vrij waren om te spelen, kruipen, ontdekken en nog veel meer.

't Is gebeurd! Na vele maanden wachten kon Jozefien Degraeve (Assebroek) het vliegtuig nemen richting Ayacucho (Peru).

Vanuit het revalidatiecentrum Wasi Esperanza in Ayacucho ontvingen we dramatisch nieuws. Meerdere medewerkers zijn getroffen door covid-19.

De Krant van West-Vlaanderen publiceert: "Het viel me zwaar dat ik geen afscheid heb kunnen nemen"

Elisa Cottyn die momenteel in Wasi Esperanza in Peru werkzaam is, vertelt over haar patiëntjes.

Elisa vertelt....

Tussen het werken door, wordt hier in Wasi Esperanza ook tijd gemaakt voor ontspanning.

Elisa vertelt:

Ondertussen is het al zeven weken geleden dat ik vol spanning vertrok richting het mooie en authentieke Ayacucho om er aan de slag te gaan als kinesitherapeut.

Tijdens onze doorreis in Peru bezocht ik met ons gezin het revalidatiecentrum in Ayacucho. Enkele dagen lang mochten we even meedraaien met de revalidatietherapieën, het kinderdagverblijf en zelfs de hulp voor de ouders.

We voelden daar zelf aan dat dit laatste waarschijnlijk even belangrijk is als de revalidatie zelf. Niet alleen heerst er nog steeds een enorme taboe rond fysieke en mentale beperkingen maar de ziektezorg is op dat gebied nog erg achtergesteld. Vaak weten ouders niet waar te beginnen met alle procedures en gesprekken met dokters, waar ze grote delen niet van begrijpen. Om ze hiermee te helpen zijn er sociale assistenten die met hen meegaan om alles duidelijk te maken en hen te helpen het meeste uit de dure hulp te krijgen.

Voor de kinderen zelf zijn er dus opvangmogelijkheden en revalidatietherapieën, waaronder fysieke en mentale sessies. Elk jaar wordt er een vrijwilliger vanuit België naar het centrum gestuurd die de lokale werknemers ondersteunt en hen methodes aanleert zodat deze het later volledig zelfstandig kunnen doen. Hier vind ik dat een onderschatte waarde van het project zit. Want buiten de kinderen met een beperking te helpen worden er ook mensen opgeleid om dit te doen, zo wordt er nog een tweede groep mensen geholpen.

Op het einde van ons verblijf vertrok ik er met een heel goed gevoel, wetend dat Tumbador vanuit de andere kant van de wereld zo een mooi project heeft opgericht en het nu nog steeds coördineert. Het was een oog openende belevenis die me nog heel lang zal bijblijven.

Stijn