In augustus zijn 2 nieuwe mensen in het revalidatiecentrum gestart. De langgezochte kine is uiteindelijk Jackeline of kortweg Jacki geworden. Een juist afgestudeerde kine die in Huancayo studeerde en nu haar tijd en kennis aan onze patiënten komt geven. In de dagopvang is psychologe Romina het team komen. Door haar ervaring in aangepaste scholen en kinderen met aangepaste leernoden heeft ze ons weten te overtuigen van haar capaciteiten om de nieuwe afdeling ‘onderwijs’ te leiden. Vanaf augustus zijn we met een nieuwe project gestart dat gericht is op inclusie onderwijs. We willen meer kinderen laten studeren in reguliere scholen en waar nodig in het speciaal aangepaste onderwijs. Zij gaat hiervoor prospectie doen en een pilootproject opzetten. Dit project kunnen we doen door de steun van Mision USA. De Amerikaanse dokters die ons nu ook op lange termijn gaan ondersteunen.
Welkom aan beiden; we hopen samen met hen nog veel te kunnen groeien!
Het lijkt ons nuttig om af en toe stil te staan bij het grotere verhaal, daarom gaan we dit keer in op het gezondheidssysteem in Peru en de impact die dat heeft op ons project. Het grootste deel van de gezondheidszorg in Peru wordt voorzien door het Ministerie van Gezondheid (MINSA), dat 60% van de bevolking zou moeten bedienen, voornamelijk het armste deel (Jammer genoeg is het niet zo dat omdat er toegang is dat iedereen een soort ziekteverzekering heeft; heel veel van onze patiënten hebben vaak geen dekking en moeten we nog helpen om zich aan te sluiten). Daarnaast bestaat EsSalud als een vorm van sociale zekerheid waarbij werknemers een deel van hun loon afstaan om zichzelf en hun familie te voorzien van gezondheidszorg en pensioensparen. Zo’n 30% van de bevolking geniet van deze vorm van sociale zekerheid. De overblijvende 10% van de diensten worden voorzien door een doolhof van private verzekeraars, speciale voorzieningen voor het leger en politie, het middenveld en NGO’s. Elk van deze entiteiten heeft zijn eigen financieringsmechanismen, ziekenhuizen en centra.
Er bestaan echter nog steeds grote verschillen in de gezondheidsstatus tussen arm en rijk. Kindersterfte, infectieziekten en ook handicaps komen vaker voor bij de armere lagen van de bevolking die meer blootgesteld zijn aan de risicofactoren en minder toegang hebben tot de betere EsSalud of private diensten. Daarnaast is er een ongelijke geografische spreiding van voorzieningen en gezondheidswerkers met Lima en de kust als de meest ontwikkelde regio’s in vergelijking met het Andesgebergte en Amazonegebied. Voor een deel komt dit uiteraard door de moeilijke bereikbaarheid maar daarnaast draagt ook emigratie van gezondheidswerkers naar de kuststreek of het buitenland bij tot de moeilijkheden in deze regio’s.
Wat betekent dit voor Wasi Esperanza en Tumbador? Als kleine NGO die zich richt op een specifieke zorg en doelgroep die vaak naast dit systeem valt, heeft ons project enerzijds de taak om de problemen die gepaard gaan met kinderen met een handicap aan het licht te brengen door middel van sensibiliseringsacties en het aanbieden van een zorgmodel dat tegemoetkomt aan de noden. Anderzijds moet de focus van Wasi Esperanza ook liggen op het niveau van het gezondheidssysteem waar het project kan worden vertaald naar bredere projecten met een groter bereik. Met slechts 12% van de personen met een handicap die toegang hebben tot revalidatie en slechts 48.6% van kinderen met een handicap die naar school gaan zijn er grote uitdagingen. Als Tumbador meer dan een druppel op een hete plaat wil zijn moet er dus dialoog en samenwerking zijn met de andere actoren in de gezondheidszorg.
Eind augustus vertrek ik naar Peru. Eén jaar lang ga ik in de stad Ayacucho als vrijwilliger werken voor Tumbador vzw. Daar zal ik als ergotherapeut aan de slag gaan in het dagcentrum en het revalidatiecentrum voor kinderen met een fysieke handicap. Ik kijk vol verwachting uit naar het komende jaar!
Voor ik vertrek, organiseer ik nog een benefietactie:
PANNENKOEKENFEEST
zondag 21 augustus | 14.00 - 18.00 uur
lokalen Chiro Sint-Job (Kerkelei 16, Sint-Job)
Kan je er niet bij zijn maar wil je toch steunen? IBAN: BE93 7410 1910 0467
Karen
In september startte de school Prinsenhof in Grimbergen het schooljaar met het thema ‘kijken door een andere bril’. En dat deden ze ook voor onze vzw die zorgt voor kinderen en mensen die het minder goed hebben. Een wintermarkt, sponsortocht en vastenmaaltijd werden georganiseerd door heel veel gemotiveerde leerkrachten, ouders en directie en de kinderen die hun beste beetje voorzetten. Dit alles leidden tot een gigantische cheque die we mochten ontvangen en waarop het fenomenale bedrag van maar liefst 12 850 euro prijkte. Afsluiten deden de kinderen het projectjaar met een Latijns-Amerikaans liedje dat de kinderen van de derde kleuterklas samen met hun leerkrachten aan de hele school leerden. Een heel dikke dankjewel aan het hele schoolteam, alle leerlingen en in het bijzonder de werkgroep KiVoWe!
De vele festivalvrijwilligers die instaan voor security of andere taken (ondermeer op Werchter, Tomorrowland, Graspop en Trézart) en waarvoor Tumbador in ruil een mooie cent ontvangt krijgen een tof t-shirt vanuit Tumbador. Deze t-shirts zijn gemaakt en gesponsord via het werk van Jenny De Crée die zich daarnaast zelf per opbod heeft 'verkocht' aan de hoogste bieder als kokkin voor extra financiering van deze t-shirts. Ook Batimmo sponsorde een deel van de T-shirts... heel binnenkort te bewonderen!
Voor de 11de maal organiseerde Tumbador zijn algemene quiz. Ook dit jaar werd het weer een geslaagde editie. 28 ploegen streden om de eerste plaats, die verdiend ging naar Den Bloten Aap. Een kleine 200 mensen kwamen, quizten en zagen dat het goed was! De teneur achteraf was zo goed als uitsluitend positief, zodat zij die willen reeds kunnen studeren voor editie 2017! Enorm bedankt aan iedereen: quizzers, helpers, vrijwilligers en aan Luc, die reeds 11 jaar deze quiz in elkaar steekt! Bedankt! Ook onze vrijgevige bakkers mogen we niet vergeten! Zij gaven gratis hun overschot weg zodat onze quizzers konden genieten van een koffiekoek, stukje taart of patéke. Daarom ook een welgemeende merci aan bakkerijen Van Landeghem (Mariaburg), De Coster (Kapellen) en de Kalmthoutse bakkers Van Thillo, Wouters en Prenen.
Op 12/8 om 21u vertrekken opnieuw duizenden stappers voor de 100 km Dodentocht in en om Bornem (www.dodentocht.be). Ook Tumbador vzw zal opnieuw aan de start staan. In het verleden konden we elk jaar rekenen op vele wandelaars, helpers en supporters. Stappen voor Tumbador en je fysieke inspanning laten renderen voor onze vzw? Door je collega’s, familie en kennissen op de hoogte te brengen van je ambitie, kan je hen vragen je (figuurlijk) een duwtje in de rug te geven door een sponsorbedrag (bijv. per gestapte km, met een bonus als je de finish haalt) te storten. De verzamelde bedragen zullen zeker een stimulans voor je zijn tijdens ‘moeilijke’ momenten! Wat bieden wij je als ‘beloning’? 24u ondersteuning, door op verschillende plaatsen op het parcours rustpunten te voorzien, waar je even kan zitten, iets eten/drinken, van kleren kan wisselen (we vervoeren je persoonlijke bagage), een massage krijgen. Dus als je100 km wandelen een beetje te veel van het goede vindt, kan je Tumbador ook helpen door te helpen. Wandelaar, helper, kinesist: geïnteresseerd? Laat ons als de bliksem iets weten via
In Wasi Esperanza blijft het ruisen en bruisen. Een overzichtje:
• In april kregen we een groep van 7 gemotiveerde studenten orthopedagogie voor twee weken over de vloer. Er werden veel activiteiten georganiseerd, daguitstappen, speciale therapie momenten en veel plezier gemaakt.
• We vierden de 3de verjaardag van Wasi Esperanza, in het teatro municipal van Ayacucho op 1 april 2016.
• Verpleegster Zulma organiseerde een vaccinatiecampagne om de kinderen en personeel te wapenen tegen de komende griepperiode. Nu de winter goed is ingetreden kunnen we dat wel gebruiken!
• In San Miguel gingen we op daguitstap naar het zwembad met de kinderen en ouders. Heerlijk spetteren in het water!
• We hebben, naar jaarlijkse traditie, 2 bezoekende verenigingen over de vloer gehad, MMI en MISION USA. Vanuit het MMI komen er 2 kinesitherapeuten uit Arequipa ons bezoeken en zij brengen veel orthopedisch materiaal mee, om aangepaste steunzolen te maken, neurologische rolstoelen te geven aan de patiënten die het nodig hebben en oriëntatie rond therapie te geven. Dit jaar waren er zowaar zelfs 2 ‘sta-apparaten’ bij. Ook de Mision USA kwam langs en zag dat het goed was. Dit jaar werden er zelfs consultaties van een cardioloog en orthopedist georganiseerd. Zo kregen al onze kindjes met het syndroom van Down een echografie van hun hart en de kinderen met orthopedische problemen konden geëvalueerd worden. Verder komt ook de pediater elk jaar met veel plezier en enthousiasme terug om onze patiënten verder te kunnen helpen rond diagnose, medicatie en ander advies.
• Tussen al deze activiteiten door blijven we uiteraard therapie geven, weliswaar met minder capaciteit omdat we tot nu toe geen lokale kinesitherapeut vinden. Daardoor zitten we met een langere wachtlijst, wat we snel hopen te verhelpen.
• Voor onze area ‘bisuteria’ (juwelenatelier) breken er nieuwe tijden aan. We hebben subsidies gekregen van de provincie West-Vlaanderen waarmee we onze ‘inkomen genererende area’ een nieuw leven kunnen inblazen. Volgende week start een nieuwe persoon als verantwoordelijke van de area. Samen met de mama’s gaat hij op zoek naar een vast product dat we kunnen maken en verkopen, gaat hij een business plan opstellen en bezig houden met de marketing. Kortom we gaan professionaliseren om zo meer eigen inkomsten te bekomen en een deel van de werking van Wasi-Esperanza te kunnen bekostigen. Jullie zullen er vast en zeker nog van horen!
• Het kan niet allemaal rozengeur en maneschijn zijn... We hebben besloten eind juni de deuren van ons revalidatiecentrum in San Miguel te sluiten. Dit omdat we geen kinesitherapeut vinden die vrijwilligster Lore kan vervangen. Het is een moeilijke beslissing geweest en we hebben er lang over gedaan om de knoop door te hakken maar alle tekenen wijzen in de richting dat het project niet kostenefficiënt meer was. Uiteraard doen we dit niet van de ene dag op de andere en voorzien we opvang voor de patiënten die het nodig hebben.
Na drie maanden samen werken in het hetzelfde lokaal is het tijd om mijn Guatemalteekse collega Diego aan jullie voor te stellen.
Hola Diego, kan je je even voorstellen?