Het leven zoals het is: de vrijwilliger
Vrijwilligerswerk is ook je onderdompelen in de cultuur. Het je eigen maken van het Spaans en in gesprek gaan met de Peruviaan of de Guatemalteek. Genieten en deelnemen aan de tradities en folklore. Het leven daar alsook de gezondheidszorg van binnenuit leren kennen. En vaak grotere verantwoordelijkheden, uitdagingen mogen aannemen dan je hier in België bij krijgt.
Ben je gebeten door de microbe van het vrijwilligerswerk? Wil je weten hoe het concreet in zijn werk gaat? Hierbij het verhaal vanaf het prille zaadje…
Vóór je vertrek - voortraject
Kan je ons overtuigen dat we je moeten selecteren, dan start het voorbereidende werk! Vóór je vertrek geven we je uitgebreide informatie over de werking van Tumbador en ook over het lokale project. Ondertussen moedigen we je aan om je Spaans nog verder zo goed mogelijk onder de knie te krijgen vóór vertrek.
We helpen je ook met concrete zaken. Een oudvrijwilliger begeleidt je in dit voortraject en antwoordt je op elke -er bestaan geen domme- vragen. Van zeer praktisch: Kan ik daar wassen? Hoeveel kleren neem ik mee? Tot heel concreet: wat moet ik in België allemaal nog regelen voor vertrek?
Je boekt je vliegtuigticket en kijkt na of je verzekering volledig in orde is (Tumbador komt tussen in de terugbetaling van je ticket en je verzekering.)
Is alles praktisch en administratief geregeld, dan kan je de vlieger opstappen.
Eenmaal ter plaatse
Geland in de hoofdstad wordt je opgewacht door iemand van het lokale team die samen met jou doorreist naar het lokale project. De eerste weken heb je tijd om je te integreren, iedereen te leren kennen, je Spaans uit te testen… . Oud-vrijwilligers zeggen vaak dat het toch een drietal maanden duurt eer je helemaal geïntegreerd bent: je in het Spaans droomt en overal met je ogen dicht de weg vindt.
Dit wil natuurlijk niet zeggen dat je de eerste drie maanden niets kan doen. Je behandelt al patiënten, je ontmoet ouders, je neemt deel aan de multidisciplinaire vergadering met het voltallig team.
Af en toe krijg je de kans om met de sociale assistente of psychologe op huisbezoek te gaan. Mogelijk plan je hier een hele dag voor in, of moet je zelf ergens anders overnachten. Patiënten wonen niet steeds kortbij het revalidatiecentrum. De afstanden zijn groter en de wegen minder goed. Er kruipt ook tijd in het zoeken naar mogelijke nieuwe patiënten. Personen, ook kinderen, met een beperking worden vaak toch nog weggestopt. Hun ouders overtuigen dat ook zij recht op medische verzorging hebben en dat revalidatie hélpt, is de eerste drempel die overwonnen moet worden.
Sensibiliseren is daarom ook een belangrijk onderdeel van je activiteiten. Dit kan zoals hierboven beschreven via huisbezoeken gaan, maar ook door talheres (“workshops”) aan de ouders van patiënten te geven. Bewustmaking gebeurt ook door gemengde activiteiten te organiseren met kinderen uit het centrum en kinderen van buitenaf of door op een daguitstap te gaan. Zo worden de kinderen mee geïntegreerd in het dagelijkse leven.
Ook tijdens je verblijf wordt je vanuit België gesteund. Je krijgt een skypecontactpersoon met wie je periodiek overlegt.
En daarna…?
Na terugkeer in België woon je nog een 2-tal werkvergaderingen bij om je ervaringen en kennis van het lokale project met ons te delen.
Een deel van de oud-vrijwilligers blijft ook daarna werkzaam in een werkgroep, een ander deel neemt ad hoc deel aan een activiteit of spreekt als oud-vrijwilliger op een info-avond…om bij zijn/haar opvolger een nieuw zaadje te doen groeien.
En verder…dan stap je terug het leven in…hopelijk met het lokale project en Tumbador vzw blijvend in je